fbpx

Dina Dressen

In my artistic practice, the process itself is just as important as the final product. New pieces are not created in a vacuum, but are embedded in the oeuvre. It is a constant process of selection, in which many elements are discarded or reworked. For me, art is a continuous experiment, with different variables, including media, time, space and a chance.

dinadressen@live.com / 1994, Aachen / MAFAD (Maastricht Acedemy of Fine Arts and Design), 2015 – Diploma in Fine Arts / www.dinadressen.nl

Mijn werkwijze bestaat uit vaste of repetitieve activiteiten: een stuk papier wordt ondergedompeld in het zwembad gevuld met inkt, olie en water en gemanipuleerd. De herhaling is niet alledaags, integendeel, het brengt een grote variëteit aan potentieel met zich mee en zorgt voor een constante evolutie. Mijn aanpak is de afgelopen jaren veel veranderd, in de richting van een meer analytische, ik vertraagde. Vroeger was het veel meer een uitbarsting van spontaniteit en nu kan het worden beschouwd als een gecontroleerde improvisatie.

MATERIALITEIT
De tactiele dimensie van mijn werk is erg belangrijk en onderhevig aan voortdurende verandering. Ik begon te werken met analoge foto’s, dit is waarschijnlijk mijn fascinatie voor vloeibare media en zwart-wit. Vloeibaarheid en monochromaticiteit werden mijn token, ongeacht het gebruikte medium. Tot nu toe heb ik gewerkt met video, schilderen, installeren en afdrukken, waarbij de laatste het meest voorkomt. Het structurele karakter van de werken, met overlappende overlap, over elkaar heen liggende lagen, bootst de natuurlijke processen van accumulatie, groei en evolutie na. Ik zoek inspiratie in de natuur, in texturen van zand, steen en water. Ik heb altijd fascinerend gevonden, op een zeer subliminale, onverklaarbare manier. Het idee van meeslepende duisternis, het diepste zwart of albedo 0 is heel overtuigend.

TOEVAL
Het toeval, of wat ik serendipiteitsinbrengers de meeste noem in mijn werk. De fascinatie voor incidentele creatie begon met het eerste Backside-stuk (achterkant n. 1), toen ik ontdekte dat het patroon opvallender was dan het eigenlijke werk. De gedeeltelijke oncontroleerbaarheid van de techniek heb ik een constante bron van verrassing en inspiratie ontwikkeld. Mijn taak is verder te kijken dan de conventie en de kansen die zich voordoen te ontdekken. Een keer, na een intensieve dag in de studio, merkte ik dat de plastic folie op de grond lag en heb ik besloten er een grote afdruk van te maken. Het was het beste wat ik die dag deed. Ik hou van mezelf te kennen als een onzichtbare kunstenaar, wiens actie wordt gecompenseerd door toeval.

RUIMTE TIJD
Een andere cruciale factor is de ruimte. Mijn werken zijn inherent verbonden met de ruimte waarin ze zijn gemaakt en met elkaar. Ik werkte vroeger in een studio die uit twee kamers bestond: een zwarte en een andere witte. Het is interessant hoe de instelling mijn creatieve proces heeft beïnvloed. De witte kamer was een conventionele werkruimte, terwijl de zwarte kubus een doorlopend experiment werd. Binnen de zwarte ruimte was er geen licht, dus ik voelde dat het nodig was om het te creëren met mijn werken. Ik had ook het onderbewuste gevoel dat dit een ruimte is die met water te maken heeft. Tijd kan als een vierde dimensie binnen mijn werk worden beschouwd – het heeft een zeer voelbare invloed op hun uiterlijk. Ik heb een reeks afdrukken gemaakt met de titels die aangeven hoeveel tijd ze ondergedompeld in vloeistoffen hebben doorgebracht. Afhankelijk van of dat drie minuten of een half uur was, was het uiteindelijke effect anders.